:- അന്നാ ............
:- ജിയോനീസ് !!
:- നീ എവിടെ ആയിരുന്നു അന്നാ ഇത്രയും നാൾ ..... ചോര മണക്കുന്ന യുദ്ധ തറകളും ... മരണം പതിയിരിക്കുന്ന ഇടുങ്ങിയ മലഞ്ചെരിവുകളും അലഞ്ഞു അലഞ്ഞു ഞാൻ തളർന്നു അന്നാ ... നിന്നെ തിരഞ്ഞിരുന്നു അന്നാ ...... ഓരോ പ്രഭാതത്തിലും ഞാനുണർന്നത് നിന്നെ കാണാൻ ആയിരുന്നു ... ഓരോ ഇരവിലും ഞാൻ ഉറങ്ങിയത് നിന്നെ കിനാവ്‌ കണ്ടായിരുന്നു ... എന്നിട്ടും അന്നാ ......
:- ജിയോനീസ് ... മുന്തിരി പാടങ്ങളിൽ നീ എന്നെ തിരഞ്ഞിരുന്നുവോ ?..... സൂര്യകാന്തി പൂവുകൾ പുഞ്ചിരിച്ചു നില്ക്കുന്ന പൂന്തോട്ടങ്ങളിലെ ശലഭങ്ങളോടു നീ എന്നെ തിരഞ്ഞിരുന്നുവോ ...
:- ഇല്ലാ അന്നാ ഞാൻ കരുതിയത്‌ ഇത്തരം ഇടങ്ങളിൽ നീ ഉണ്ടാവില്ല എന്നാണു ...
:- എന്ത് കൊണ്ട് ?
:- അന്നാ പ്രണയത്തിന്റെ ലോലഭാവങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഒരു വെറും കാമുകിയാവാൻ നിനക്കാവുമോ? ക്ലാവ് പിടിച്ച ജീവിതങ്ങളിൽ വെളിച്ചം തൂകുന്ന നിന്റെ ചിരിവെട്ടം ... ഇരുളിന്റെ ദേശങ്ങളിൽ പെയ്തിറങ്ങുന്ന നിന്റെ കാരുണ്യം ... അന്നാ ..... നീ വെറും ദൗർബല്യങ്ങളുടെ നായികയായിരുന്നില്ലല്ലോ .... ശക്തിയുടെ ദേവതയെ പോലും അതിശയിപ്പിച്ചവൾ അല്ലെ നീ ?
:- പക്ഷെ ...... എന്റെ ഉള്ളിലും ഒരു കാമുകിയുണ്ട് ജിയോനീസ് ...... എന്റെ ഉള്ളിലും സ്നേഹം ദാഹിക്കുന്ന ഒരു മനസുണ്ട് ജിയോനീസ് .. ശരിയാണ് ..... എന്റെ കർത്തവ്യ ബോധം ആ എന്നെ എന്നിൽ നിന്നും മറച്ചു പിടിക്കുന്നുണ്ട് ...പക്ഷെ എത്ര ഒളിച്ചാലും നിനക്കതു കാണാൻ ആവും എന്ന് ഞാൻ കരുതി ..
:- അന്നാ ഒരുപാടു തവണ ഒരു മിന്നായം പോലെ ഞാൻ അത് കണ്ടിരുന്നു ... പക്ഷെ തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം നീ അതെന്നിൽ നിന്ന് പോലും മറച്ചു പിടിച്ചു ..... ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല എന്നല്ലാ ... എനിക്ക് പക്ഷെ ഭയമായിരുന്നു അന്നാ ....... ഒരു വേള ഞാൻ അത് അറിയുന്നത് പോലും നീ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെക്കില്ല എന്ന് ഞാൻ ഭയന്നു ..
:- ഭയമോ ജിയോനീസ് ? നിനക്കോ !! അതും എന്നെയോ ....... ഞാൻ അത് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല
:- എനിക്കറിയില്ല അന്നാ ..... പക്ഷെ എനിക്ക് തോന്നുന്നത് എനിക്ക് നിന്നെ ഭയം ആയിരുന്നു എന്ന് തന്നെ ആണ് ....
:- ജിയോനീസ് .........
:- അന്നാ .......
:- ജിയോനീസ് നമുക്കീ സംഭാഷണം ഇവിടെ വിടാം ...വരിക ..... നമുക്കൊന്ന് നടന്നു വരാം ...
:- പോകാം അന്നാ പക്ഷെ ....... എനിക്കിപ്പോഴും ഉത്തരം ലഭിച്ചിട്ടില്ലാ ......
:- എന്തിനാണ് ജിയോനീസ് വാക്കുകൾ കൊരുത്തു ഞാൻ നിനക്ക് ഉത്തരം തരേണ്ടത്‌ ? ഭാഷയറിയുന്ന ആർക്കും അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ ആവും ..... എനിക്കങ്ങനെ അല്ല നിനക്ക് ഉത്തരം തരേണ്ടത്‌ .... എന്റെ മൌനം പോലും നിന്നോട് സംവദിക്കും പ്രണയത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ ...നീ വരിക നമുക്ക് നടക്കാം ..... ഈ പാടം കടന്നു പോകേണ്ടതുണ്ട് ... ഒരു പൂവാടി നിനക്കായി ഞാൻ നാട്ടു പിടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് ..... പിങ്ക് നിറത്തിൽ പൂവുകൾ നിന്നോട് എന്റെ മനസ് പറയും ... ജിയോനീസ് നമുക്ക് നടക്കാം ...
----------------------------------------------------------------------------------------------
അനന്തരം ................
താഴ്വാരത്തു മഴ പെയ്തു തുടങ്ങി !!!
വരണ്ടു വിണ്ടു കീറിയ ഭൂമിയിലെ ചാലുകളിലൂടെ ജീവജലം നിറഞ്ഞൊഴുകി ...
മണ്ണിനടിയിൽ സുഖ സുഷുപ്തിയാണ്ട് കിടന്ന വസന്തം സൂര്യനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു ...
ഒരു മഴവില്ല് കിഴക്കൻ ചക്രവാളത്തിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നു ........
ഒരു മഴവില്ല് കിഴക്കൻ ചക്രവാളത്തിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നു ........
:- ജിയോനീസ് !!
:- നീ എവിടെ ആയിരുന്നു അന്നാ ഇത്രയും നാൾ ..... ചോര മണക്കുന്ന യുദ്ധ തറകളും ... മരണം പതിയിരിക്കുന്ന ഇടുങ്ങിയ മലഞ്ചെരിവുകളും അലഞ്ഞു അലഞ്ഞു ഞാൻ തളർന്നു അന്നാ ... നിന്നെ തിരഞ്ഞിരുന്നു അന്നാ ...... ഓരോ പ്രഭാതത്തിലും ഞാനുണർന്നത് നിന്നെ കാണാൻ ആയിരുന്നു ... ഓരോ ഇരവിലും ഞാൻ ഉറങ്ങിയത് നിന്നെ കിനാവ്‌ കണ്ടായിരുന്നു ... എന്നിട്ടും അന്നാ ......
:- ജിയോനീസ് ... മുന്തിരി പാടങ്ങളിൽ നീ എന്നെ തിരഞ്ഞിരുന്നുവോ ?..... സൂര്യകാന്തി പൂവുകൾ പുഞ്ചിരിച്ചു നില്ക്കുന്ന പൂന്തോട്ടങ്ങളിലെ ശലഭങ്ങളോടു നീ എന്നെ തിരഞ്ഞിരുന്നുവോ ...
:- ഇല്ലാ അന്നാ ഞാൻ കരുതിയത്‌ ഇത്തരം ഇടങ്ങളിൽ നീ ഉണ്ടാവില്ല എന്നാണു ...
:- എന്ത് കൊണ്ട് ?
:- അന്നാ പ്രണയത്തിന്റെ ലോലഭാവങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഒരു വെറും കാമുകിയാവാൻ നിനക്കാവുമോ? ക്ലാവ് പിടിച്ച ജീവിതങ്ങളിൽ വെളിച്ചം തൂകുന്ന നിന്റെ ചിരിവെട്ടം ... ഇരുളിന്റെ ദേശങ്ങളിൽ പെയ്തിറങ്ങുന്ന നിന്റെ കാരുണ്യം ... അന്നാ ..... നീ വെറും ദൗർബല്യങ്ങളുടെ നായികയായിരുന്നില്ലല്ലോ .... ശക്തിയുടെ ദേവതയെ പോലും അതിശയിപ്പിച്ചവൾ അല്ലെ നീ ?
:- പക്ഷെ ...... എന്റെ ഉള്ളിലും ഒരു കാമുകിയുണ്ട് ജിയോനീസ് ...... എന്റെ ഉള്ളിലും സ്നേഹം ദാഹിക്കുന്ന ഒരു മനസുണ്ട് ജിയോനീസ് .. ശരിയാണ് ..... എന്റെ കർത്തവ്യ ബോധം ആ എന്നെ എന്നിൽ നിന്നും മറച്ചു പിടിക്കുന്നുണ്ട് ...പക്ഷെ എത്ര ഒളിച്ചാലും നിനക്കതു കാണാൻ ആവും എന്ന് ഞാൻ കരുതി ..
:- അന്നാ ഒരുപാടു തവണ ഒരു മിന്നായം പോലെ ഞാൻ അത് കണ്ടിരുന്നു ... പക്ഷെ തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം നീ അതെന്നിൽ നിന്ന് പോലും മറച്ചു പിടിച്ചു ..... ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല എന്നല്ലാ ... എനിക്ക് പക്ഷെ ഭയമായിരുന്നു അന്നാ ....... ഒരു വേള ഞാൻ അത് അറിയുന്നത് പോലും നീ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെക്കില്ല എന്ന് ഞാൻ ഭയന്നു ..
:- ഭയമോ ജിയോനീസ് ? നിനക്കോ !! അതും എന്നെയോ ....... ഞാൻ അത് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല
:- എനിക്കറിയില്ല അന്നാ ..... പക്ഷെ എനിക്ക് തോന്നുന്നത് എനിക്ക് നിന്നെ ഭയം ആയിരുന്നു എന്ന് തന്നെ ആണ് ....
:- ജിയോനീസ് .........
:- അന്നാ .......
:- ജിയോനീസ് നമുക്കീ സംഭാഷണം ഇവിടെ വിടാം ...വരിക ..... നമുക്കൊന്ന് നടന്നു വരാം ...
:- പോകാം അന്നാ പക്ഷെ ....... എനിക്കിപ്പോഴും ഉത്തരം ലഭിച്ചിട്ടില്ലാ ......
:- എന്തിനാണ് ജിയോനീസ് വാക്കുകൾ കൊരുത്തു ഞാൻ നിനക്ക് ഉത്തരം തരേണ്ടത്‌ ? ഭാഷയറിയുന്ന ആർക്കും അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ ആവും ..... എനിക്കങ്ങനെ അല്ല നിനക്ക് ഉത്തരം തരേണ്ടത്‌ .... എന്റെ മൌനം പോലും നിന്നോട് സംവദിക്കും പ്രണയത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ ...നീ വരിക നമുക്ക് നടക്കാം ..... ഈ പാടം കടന്നു പോകേണ്ടതുണ്ട് ... ഒരു പൂവാടി നിനക്കായി ഞാൻ നാട്ടു പിടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് ..... പിങ്ക് നിറത്തിൽ പൂവുകൾ നിന്നോട് എന്റെ മനസ് പറയും ... ജിയോനീസ് നമുക്ക് നടക്കാം ...
----------------------------------------------------------------------------------------------
അനന്തരം ................
താഴ്വാരത്തു മഴ പെയ്തു തുടങ്ങി !!!
വരണ്ടു വിണ്ടു കീറിയ ഭൂമിയിലെ ചാലുകളിലൂടെ ജീവജലം നിറഞ്ഞൊഴുകി ...
മണ്ണിനടിയിൽ സുഖ സുഷുപ്തിയാണ്ട് കിടന്ന വസന്തം സൂര്യനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു ...
ഒരു മഴവില്ല് കിഴക്കൻ ചക്രവാളത്തിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നു ........
ഒരു മഴവില്ല് കിഴക്കൻ ചക്രവാളത്തിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നു ........
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ