ː- അന്നാ .....
ː- ജിയോണീസ് നീ വന്നുവോ ǃ
ː- എനിക്ക് വരാതിരിക്കാൻ ആവില്ലല്ലോ അന്നാ ...
ː- എനിക്കറിയാം ജിയോണീസ് .. പക്ഷെ ഇത്രയധികം വൈകിയപ്പോൾ ...
ː- വൈകിയപ്പോൾ ? ....... പറയൂ അന്നാ ഞാൻ വരില്ലാ എന്ന് കരുതിയോ നീ ?
ː- അങ്ങനെ അല്ലാ ജിയോണീസ് ... ഞാൻ ഭയന്നിരുന്നു ... ജിയോണീസ് ഈ ലോകം ക്രൂരമാണ് ... ചുറ്റും അപകടങ്ങൾ പതിയിരിക്കുന്നു ജിയോണീസ് ... ഞാൻ ശരിക്കും ഭയന്നു ... ദിയോജനീസിന്റെ കാലാളുകളെ ഇന്നും ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു പൂന്തോട്ടത്തിൽ വച്ച് .. അവരെങ്ങും പതിയിരിക്കുന്നു ..
ː- അറിയാം അന്നാ ... ദിയോജനീസ് എന്നും നാം ഒന്നിക്കുന്നതിനു എതിരായിരുന്നു ... പക്ഷെ അന്നാ ഇനി നമ്മെ വേര്പെടുത്താൻ ഈ ലോകത്തൊരു ശക്തിക്കും ആവില്ല ... നീയും ഞാനും എന്നതിൽ നിന്ന് നാമെന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് എത്രയോ മുന്നേ നാം കടന്നിരുന്നതാണ് ...
ː- ജിയോണീസ് .........
ː- അതെ അന്നാ ... ഈ ലോകം നമുക്ക് വേണ്ടാ ... നമ്മെ സമാധാനമായി ജീവിക്കാൻ ഇവർ അനുവദിക്കയില്ല അന്നാ ... എനിക്കും യുദ്ധങ്ങൾ മടുത്തിരിക്കുന്നു ... ചോരപ്പുഴകളും കബന്ധങ്ങളും മുറിവുകളും രോദനങ്ങളും എനിക്ക് മടുത്തിരിക്കുന്നു .....
ː- നാം എന്ത് ചെയ്യും ജിയോണീസ് ... ഈ യാഥാർത്ഥ്യം നിഷേധിച്ചു മുന്നോട്ടു പോകാൻ നമുക്കാവില്ലല്ലോ ?
ː- ആവും അന്നാ ആവണം ....
ː- നാം എന്ത് ചെയ്യും ജിയോണീസ് ? ..
കരച്ചിലിന്റെ വക്കോളം എത്തിയ അന്ന ജിയോണീസിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നിന്നു ...
ː- നാം എന്ത് ചെയ്യും ജിയോണീസ് ?
ː- നീ വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല അന്നാ .... അങ്ങകലെ നമ്മുടെ കിനാവിടത്തു ഞാൻ മേഘങ്ങൾ കൊണ്ടൊരു കൊട്ടാരം ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട് ... അവിടെയ്ക്ക് പോകണം നമുക്ക് ... അവിടെ ഏറ്റവും മുകളിലായി നമ്മുടെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ച അറയിലാണ് നമുക്ക് പോകേണ്ടത് ... അലോസരപ്പെടുത്തുന്ന യാഥാർത്ഥ്യം നമുക്ക് തൽക്കാലം മറക്കാം .. എന്നിട്ട് അവിടെ ആ മേഘക്കൊട്ടാരത്തിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ഇടത്ത് പ്രണയം മാത്രം നിറയുന്ന ഇടത്ത് നീയും ഞാനും ..
ː- എന്നിട്ട് ?
ː- എനിക്ക് നിന്നിലലിഞ്ഞ് ചേരണം അന്നാ ..... നീയെന്നോ ഞാനെന്നോ വേർതിരിച്ചറിയാൻ ആവാത്ത വണ്ണം എനിക്ക് നിന്നിൽ ലയിക്കണം ...
ː- വേണ്ടാ ജിയോണീസ് ... എനിക്ക് നിന്നിലാണ് ലയിച്ചു ചേരേണ്ടത് ...
ː- അതിൽ വ്യത്യാസമില്ല അന്നാ ... നീ എന്നിലെന്നോ ഞാൻ നിന്നിലെന്നോ അല്ലാ ... നാം എന്നതിലാണ് കാര്യം ....
ː- ശരിയാണ് ജിയോണീസ് ...
ː- അതെ അവസാനം ജീവിതം സ്വപ്നത്തെക്കൾ മനോഹരമായിരിക്കുന്നു അന്നാ .....
ː- പ്രണയം പ്രണയമാണ് ജിയോണീസ് ... അമൂല്യമായ പ്രണയം ǃǃ
ː- അന്നാ ... ഒരു വേള ... ഇനിയും തടസ്സങ്ങൾ ഉണ്ടായേക്കാം ... ഈ ലോകം പിന്വിളികൾ കൊണ്ട് നമ്മെ തടഞ്ഞേക്കാം ... ദിയോജനീസിന്റെ കാലാളുകൾ നമുക്കിടയിലേക്ക്‌ ചാടിവീണെക്കാം ... എന്നാലും ... നമുക്കവിടെ എത്തിയെ പറ്റൂ അന്നാ ...
ː- എനിക്ക് ഭയമില്ല ജിയോണീസ് ....... തെല്ലും ഭയമില്ല ... നിന്റെ ഒപ്പം ഉള്ളപ്പോൾ എനിക്കൊന്നിനെയും ഭയമില്ല ..... പോകാം നമുക്ക്
=======================================================
അനന്തരം
മഴത്തുള്ളികൾ തമ്മിൽ എന്നത് പോലെ
അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു ........
മേഘങ്ങളുടെ കൊട്ടാരത്തിൽ ഇന്നും അവരുണ്ട് .....
ഒന്നായി ...